We zouden elkaar om twee uur op Schiphol treffen, maar toen ik om kwart voor twee de Transavia desks naderde was de groep leerlingen, vergezeld van ouders, al voltallig aanwezig: “We were so excited that we couldn’t wait”, zo verklaarden ze hun vroege opkomst.

Eenmaal in het centrum van Málaga aangekomen werden ze opgewacht door hun Spaanse madres of padres, die hen mee naar huis namen; dit zou hun Spaanse thuis worden voor de komende vijf dagen en nachten! De locaties waren heel divers: sommige leerlingen logeerden in Malagueta, vlakbij zee, maar anderen midden in het centrum.

Vanaf maandag waren er Spaanse lessen in de ochtend en excursies in de middag: zo was er een speurtocht door de stad, een klim naar Alcazaba en Gibralfarro, letterlijk en figuurlijk de highlights van de stad, en een fietstocht waarbij een verborgen talent van Gerwin en Annemarie bovenkwam: behalve goed zingen bleken ze ook heel goed fietskettingen om te kunnen leggen. Dat deden ze dan weer niet zingend, daarvoor waren het er te veel: 10 kettingen van de 22 liepen er minimaal één keer af. Spanje probeert het wel, maar is nog geen fietsland… ! Desondanks was het een leuke middag met een ijsje op het strand toe.

De enige dag in de week waarop de leerlingen niet naar school hoefden was de dinsdag omdat die dag een excursie naar Granada was gepland om het prachtige Alhambra te aanschouwen; wat een wereldwonder, maar wat was het er druk.

Op vrijdag ontvingen ze hun certificaat, gebruikten we gezamenlijk churros y chocolate en werd de week afgesloten met een workshop Sevillanas. De leerlingen bleken los in de heupen te zitten:ook de jongens dansten erop los!

Wat altijd als een van de leukste dingen wordt ervaren is lekker op het strand met elkaar chillen. Wanneer ze op straat Spaans gesproken hebben en “new Spanish friends” gemaakt hebben vertellen ze dat vol trots aan ons. Kortom, zoals het door menig leerling werd verwoord: “it was an unforgettable trip!”

Liesbeth Nouens